Göçebe Hayatların Kalıcı Konutları
Göçebe hayatların kokusu okunuyordu yapay çiçeklerimizden.
Bak bu kırmızı kokuyor,bir tutam serçe parmak ekli.
Kanatları kopmuş, tüyleri tıkıyor burunları.
Biraz ilerde beyaz parlıyor buram buram.
Sineklerin uğultusu duyuluyor etrafında.Dön,Çarp,Kalk.
Kısır döngü.
Modern ağıtlar var o uğultuda yeşilliği solmuş ormana yakılan.
Ara sıra burnuma takılan sarı, ağlıyor kulaklarımda.
Bugün kimse bakmamış ona.
Yalan saydamlığındaki damlalar geçmiyor ciğerime.
Boğuluyorum.Herkes gibi bende sararıyorum.
Aklımda pembenin kokusu,
Maviyi görme hasretiyle göçebeliğimi yaşıyorum.
Selman Bin İslam
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder