Ölmesi gibi karın üzerinde kırmızı atkılı bir kadının. Üzücü ve romantik, beyaz ve kırmızı. Ağlayacak birçok şey varken direnmesi gibi o heybetli ellilerindeki adamın. Dur durak bilmeyen acılar gibi, sevinçler gibi bu sonbahar yaprakları.
İnanır mısın? İnanmazdı kötü sonu olan masallara. Kaldıramaz sinirlenirdi, küserdi bazen bana. Yine de ağlar, söylerdi sevdiklerini, mutluluğu. O masallar silik ve istenmemiş. Küçük bir kız çocuğu. Adı Ceylin.
Açarak kollarını:
-Dünyalar kadar seviyorum seni..
der ve gülerdi. Her ‘R’ si düşük. Küçük bir gülüşün ömrüne ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder