Son sözlerden bahsederler. Salonun köşe koltuğuna oturmuş, elinde kalem, önünde müsvedde yazı tomarları. Sıcak peteğin yanında kaçıncı rahat saati. Duvara vura vura intihar ediyor. Duvarlar her vuruşta biraz daha kızarıyor. Boyandığı boyanın üzerinde kandan harfler.
Pencere adamın yanında, bu saatte geceyi evine sokmuş. Manzarası rahatını bozacak, nefessiz bırakacak odayı. Adam kalemi bırakıyor. Düzelmeye başlıyor duvarlar, çığlıklar durdu. Gecenin yüzüne perdeleri kapatıyor. Odanın içi karanlık. Salon yıkılıyor çığlıkların eşliğinde.
...
Selman Bin İslam
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder