Görüyor musun gökyüzünü, yıldızlardan sıyrılmış bugün. Sokak
lambaları gecenin bağrına sinmiş. Sokaklar ardına bakmaksızın kaçmış yaşamdan.
Yıkılmış günün sakinleri. Korkma demek olmuyor biliyorum. Korkacaksın, daha
yaşın küçükken yaklaşmak istiyorsun yeşil ruhuna.
Ailen var mı senin?
Hani sabahları kahvaltı yapabildiğin, istediğin zaman görebildiğin, yaşayan bir
ailen var mı? Aile önemlidir kardeşim. Seviyor musun onları, kardeşlerini
seviyor musun? Onun için gidiyoruz, önemli ya anneler, babalar, kardeşler, işte
tam da bu yüzden. Seviyoruz ya onları. İşte o yüzden gitti gidenler. O yüzden
gideceğiz. Duvar rengi sokakların gerçeklerini gördük. Bir çocuğun annesinden
alınmasını hissediyorum her an. Sen annenden ayrıldın mı hiç kavuşmayacağını
bile bile. Ya da gözünün önünde öldürüldü mü anneler, çocuk seslerinin gölgesi
düşmüşken gözlerine.
Gecenin Siyah olduğuna aldanmamalı. Her siyah bayrağın korsan
olmadığını öğrendim. Biz kardeşim öylesine ölecek isek, yaşam, uğruna
öldüklerimizden daha değerli. Yeni yıkılmış binanın dumanları inmeden toprağa,
bir genç, hayatın vesvesesinden sıyrılarak gelmiş. Kardeşim, dedi sözü dumana
katarak, Allah büyük, ve biz öleceksek onun için öleceğiz.
_
bknz. Nisa 75
bknz. Nisa 75
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder