Tutabildiğin kadar tut. Aslına bakmadan bambaşka bir söylemdesin, irintili çıkıntılı bir yol ve tuhaf bir ses eşliğinde uzanmış imaların, kat ettiği yol kadarsın aslında. Durmak istediğin kadar dur. Kontrol ellerinden kayıp gitmesin diye, yaptığın yumruk.. kalbine ulaşan basıncın nedeni. Altını dolduramadığın özverilerin sebebi aslında aşikar değil mi? Neyi bekliyorsun dudaklarından kalkan trenler beşi çeyrek geçti ve bir şarkı başladı kafiyesi tuhaf, dil değil bu. Bu bir ... ? ...
Sanırım bir koku vardı eski püskü, biraz sarı parşömen ve yeni pişmiş kurabiye.. yanında düşündüğün şey daha icat edilmemiş. O dönemler sadece çekirdek var siyah ve ufaklar. Acı bir tadı ve parlak bir yüzeyi de var.
Ve keşfettin.. durmuyorsun artık ağız dolusu yalanlarını tükür suratına.
Kar kartlarını hiç durmayacak şekilde,arasından seçeceklerini zaten..
Biliyorsun.
Edip Aksay
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder