Güzel bir sonbahar akşamında gelmeni beklerdim hep. Yıldızların suretlerinin bir kısmını gösterdiği gecelerde birlikte yürümek. O utanınca pembeleşen yanaklarından dudaklarına süzülmek.. belki de yalnızca Ortaköy rıhtımında bir bankta oturup ellerini tutmak.Gayesiz yaşamın gerekliliğiydin benim için. adeta su gibiydin saf ve iyileştirici.. Urgupun peri bacalarını değil balonlarını severdik. Hep aşinalaan hayatlardan farkın olmasını isterdin, ya simdi mutlu musun ? Uzaklarda çok uzaklarda..
Sonsuzluk uçurumuna kucak acarken geride bıraktığın yetimi, yani beni düşündün mü ? Veya gamzelerine dolan gözyaşların mıydı vedan? Son bir dileğimi bile sormadan yanımdan ayrılısın tek dileğimolduğunubildiğindendi kanımca. Belki sana göre cezaydı yasamak ancak ben bir omur misafir kalabilirdim dudaklarında. Çorak ve kurak mevsim rüzgarlarında dilim tek sözcüğü fısıldardı kulaklarına "Elveda"...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder